Kropcia

powitanie pożegnanie obietnica Podkład muzyczny: "Passenger - Let Her Go" Wrócił. Czuła to całą sobą. Przepełniona nadzieją odliczała dni do ich spotkania odkąd dostała list. Krótki i obojętny, niemal emanujący chłodem. Ktoś mógłby powiedzieć, że zupełnie jak jego autor. Jednak ona doskonale wiedziała, że to nie prawda. Wystarczyła drobna chwila we dwoje aby mogła zatopić się w spojrzeniu jego czarnych oczu i wyczytać z nich wszystko. Słowa, których nie wypowiedział, uczucia, kt

Marzenia, które muszą poczekać Podkład muzyczny: One Republik "Let's hurt tonight" Wszedł do domu i cicho zamknął drzwi. Korytarz oświetlał jedynie blask księżyca wpadający z salonu. Ramiona opadły mu bezwładnie, plecy nabrały delikatnej krzywizny. Zgarbiony pod naporem ostatnich wydarzeń powolnymi krokami przeszedł do salonu. Odłożył delikatnie katanę na niski stolik. Rozwiązał pas i przewiesił go przez oparcie kanapy przez co poły kamizelki rozchyliły się ukazując jego umięśniony tors. Staj&

Było późne popołudnie, gdy Inoue wracała do mieszkania ze spaceru. Czuła, że niepotrzebnie go przeciągnęła, bo ból w zwichniętym nadgarstku, który miał być bezpieczny w czarnym stabilizatorze, nasilił się od za długiego wystawiania kontuzjowanej kończyny na chłód. Mimo zbliżających się świąt ulice pozostawały mroczne i smutne. Widok czarnego asfaltu na drogach i szarobłękitnych szyb szklanych wieżowców podkreślały bezlistne drzewa oraz mdłe światło latarni. Wszystk

Grzebała w jednej z szuflad w poszukiwaniu najnowszych planów Peina. W gabinecie panował półmrok. Oświetlała go tylko jedna lampa stojąca przy sąsiedniej ścianie więc, gdy szczur zapiszczał w jednym z kątów, gwałtowny dreszcz przeszedł jej po karku. Teoretycznie została sama w siedzibie. Wczoraj na zebraniu każdy dostał jakąś misje do wykonania aby organizacja mogła zarobić. Mimo to nie była w pełni spokojna. Jeśli zostanie nakryta na szpiegowaniu dla Konohy to kara będzie ostateczna. I nic jej nie pomoże

Sakura stała zachwycona przed lustrem, trzymając w dłoniach piękną, zieloną suknię, którą Hinata przed chwilą przyniosła. Był to prezent od Sasuke. Jeden z licznych, które różowowłosa dostała.  Minęły już dwa tygodnie. Jej nadal słabe mięśnie nie pozwalały na dłuższe spacery. Dlatego była niemal uwięziona w swojej komnacie. A Sasuke, nie odwiedził jej ani razu. Jedyną osobą, która dotrzymywała jej towarzystwa była Hinata. Jak się okazało, była córką

Uwięziona w krysztale czystym jak twe serce, Słyszeć głos swego płaczącego ludu będziesz, Krąg wydarzeń musi się zamknąć, Nim królewskiej krwi miłość cię uwolni, Jednak ocalenia nigdy nie zaznasz, Swe szczęście zniszczysz własnymi rękoma, gdy będzie w fazie rozkwitu. *** Fugaku Uchiha, król Państwa Liścia, przyglądał się jak galeon „Kruk”,duma jego floty, wypływa z portu w blasku zachodzącego słońca. Skrywany w mrokach nadchodzącej nocy miał wypłyną&#

Piąta czterdzieści jeden. Autobus z trudem wtacza się na brukowaną zatokę. Drzwi otwierają się z hukiem. Wtedy wchodzi ona. Jak każdego dnia owinęła szyję dzierganym szalem, którego turkusowe nici przeplecione były srebrnymi koralikami, dzwoniącymi przy każdym jej kroku. Krzywa kreska na powiece, czerwony lakier wystający zza płytki paznokcia oraz zapach letniego ogrodu tuż po deszczu przebijający się przez odór moczu i codzienności. Nie siada. Zastyga obok obdrapanego biletomatu i z lekka przygryzając wargę zanurza si&#

Zapach rozkładającego się ścierwa dusił. Był ostry, jakby przytłumiony a jednak powalał. Wśród tłumu czuło się to niemal od każdego. Miękka, szara tkanka sączyła się z uszu i nosów. Czy tylko ja to widzę? W autobusie, na ulicy, w szkole. Organ nieużywany zanika. Widać.